Niewiele osób zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności jakie nakłada na nie obowiązek „zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego i innych osób” i że jest on na tyle istotny, że nie sposób go pominąć, czy w konkretnym przypadku nie jest uzasadnione albo wręcz konieczne zapewnienie opieki przewodnika. Dlatego warto w takich sytuacjach rozważyć, czy aby nie wpisać w wyszukiwarce „przewodnik zakopane“ czy np. „przewodnik tatry“ i zwyczajnie sprawdzić dostępne oferty.
A zatem przepisy nie zezwalają na nieodpowiedzialne wędrowania po tatrach, a bywa,że zabrania wręcz tego wprost. Tym bardziej, że w przepisach mowa jest wyraźnie, że organizatorzy turystyki są obowiązani zapewnić klientom uczestniczącym w imprezach turystycznych opiekę osób posiadających kwalifikacje odpowiednie do rodzaju imprezy (art. 30 ust. 1). Za odpowiednie kwalifikacje ustawa uznaje uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.
Cale zamieszanie w rozumieniu pojęcia przewodnictwa górskiego pojawiły się po zmianie nowych przepisach. Według poprzednich przepisów wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m. mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy górscy. Teraz tak nie jest, co zostało natychmiast zinterpretowane, że teraz można wyruszyć w góry bez przewodnika. Natomiast według nowego prawa najważniejsze punkty nadal wskazują, że osoby przebywające w górach są zobowiązane do zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego i innych osób. Tak naprawdę jest to zmiana podnosząca poprzeczkę grupom wycieczkowym i osobom indywidualnym, gdyż po raz pierwszy ustawodawca nakłada na każdą osobę przebywającą w górach obojętnie czy grupie czy nie obowiązki w zakresie bezpieczeństwa w górach. Można nawet pójść dalej i powiedzieć,że ustawodawca uszczegóławia, co należy rozumieć przez „zachowanie należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego i innych osób” i wymienia m.in.: zapoznanie się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i ich przestrzeganie, stosowanie się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez podmioty odpowiedzialne za zapewnienie warunków bezpieczeństwa, zapoznanie się oraz dostosowanie swoich planów aktywności do umiejętności, aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy pogody, komunikatu lawinowego dla danego obszaru i zastosowanie się do zaleceń i ograniczeń wynikających z ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących i przewidywanych warunków atmosferycznych, użytkowanie sprzętu odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, sprawnego technicznie i zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia, bezzwłoczne informowanie podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego o zaistniałym wypadku lub zaginięciu osoby oraz o innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo osób.
Doświadczenie przewodnika górskiego można łatwo ocenić również czytając jego życiorys. Np. czy przewodnik wykonuje jeszcze jakąś inną działalność górską, np. jest ratownikiem górskim, instruktorem wspinaczki czy narciarstwa, pracownikiem parku narodowego, autorem przewodników turystycznych lub wspinaczkowych itp. Wszystko to „tworzy” nam wizerunek przewodnika górskiego, pozwala na lepsze poznanie go i sprzyja podjęciu decyzji.
Zdarza się, że trzeba na trasie użyć odpowiedniego sprzętu (jak uprzęży, liny, raków) przewodnik jest w stanie ocenić, czy ma być użyty. W drodze przewodnik dba o bezpieczeństwo, obserwując na bieżąco zmieniającą się pogodę, a przede wszystkim zachowanie osób, które prowadzi. Myśli o wielu drobiazgach i je wskazuje, a np. takich jak jak ostrzeżenia o śliskości kamieni na trasie itd. Pokaże jak odpowiednio chwytać skały przy wspinaczce, gdzie stąpać małymi a pewnymi krokami w górę na najbliższe stopnie, niż zadzierać nogę wysoko i w ten sposób szybko zakończyć wycieczkę w najbliższym schronisku. Nauczy nas szanować góry.
Można sobie zadawać pytania czym kierować się przy wyborze przewodnika górskiego? Ważny jest stopień trudności trasy. W przypadku oznakowanych tras wynajęcie przewodnika może znacznie zwiększyć atrakcyjność wycieczki, a w przypadku tras nieoznakowanych jak np. na Żółtą Turnię bezpieczeństwo może zapewnić jedynie osoba przygotowana. Wpisując w wyszukiwarce hasła przewodnik zakopane czy sztandarowe przewodnik tatry powinniśmy zwrócić uwagę na to czy możliwy jest kontakt w celu wcześniejszej weryfikacji uprawnień.
Co możemy znaleźć szukając tej usługi wpisując w Google przewodnik zakopane lub po prostu chyba popularniejsze nawet hasło przewodnik tatry ? Co oznacza określenie przewodnik górski? Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych wyraźnie określa, że przewodnikiem turystycznym jest osoba zawodowo oprowadzająca turystów lub odwiedzających po wybranych obszarach, miejscowościach i obiektach, udzielająca o nich fachowej informacji oraz sprawująca nad turystami lub odwiedzającymi opiekę. Nawet pobieżne przejrzenie przepisów pozwala wskazać wiele zadań dla przewodnika tatrzańskiego. Do obowiązków przewodnika podczas prowadzenia turystów w górach ustawa zalicza m.in. troskę o bezpieczeństwo turystów w szczególności podczas wyjść wymagających odpowiednich technik i specjalistycznego sprzętu. Wiadomo, że, że przepisy kładą szczególny nacisk na zachowanie odpowiednich standardów podczas oprowadzania turystów i sprawowania nad nimi opieki. Jak wiadomo ważne jest to, że póki co przewodnikiem turystycznym może być tylko osoba, która posiada uprawnienia określone ustawą. Z pewnością ważną informacją dla osób, pragnących skorzystać z usług przewodnika są rodzaje uprawnień. A uprawnienia przewodników górskich (dla różnych rodzajów obszarów górskich) dzielą się na trzy grupy (klasy) i zależą po prostu od trudności jakie można spotkać na szlakach. Chyba najwyższe z możliwych uprawnień mają międzynarodowi przewodnicy wysokogórscy. Ich uprawnienia są najbardziej uniwersalne. Warto wiedzieć, że aby być w zgodzie z przepisami i aby można było nazywać się tytułem przewodnika nie wystarczy „wiedza o górach“, ale konieczne jest jednoczesne posiadanie ustawowych uprawnień.
Zapotrzebowanie na przewodnika, dzięki któremu wędrowanie w górach jest bezpieczniejsze, o czym przekonują różne organizacje górskie chyba jest oczywista w każdym przypadku. zdaniem wielu osób, które mają własnych, stałych przewodników, również w lecie warto skorzystać z takich usług. Wędrowanie po górach z przewodnikiem górskim to poznawanie gór od innej strony. Wydaje się, że wśród turystów można spotkać się z różnymi opiniami. Opieka przewodnika tatrzańskiego to bezsensowna, zbyt kosztowna „impreza“. Takie stereotypy mogą być pogłębiane poprzez niedawną zmianę przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa osób przebywających w górach.
W każdym razie za przemyśleniem wynajęcia opieki przewodnika przemawia również zdrowy rozsądek. Od dawna wiadomo przecież, że doświadczenie w górach nie jest prostą sumą wysokości „zdobytych” szczytów, jak również, że bezpieczeństwo w górach nie jest prostą sumą ilości sprzętów, w które się zaopatrzyliśmy. Bezpieczeństwo w górach zależy od wielu okoliczności. Czasami proste planowanie trasy, może wpłynąć na wiele ważnych czynników. Przewodnik powinien brać pod uwagę i przewidywać najmniejsze szczegóły, jak np. zatłoczenie szlaku, co również wpływa na bezpieczeństwo obsunięcia). Przewodnik powinien umieć zadbać sprzętowo o członków grupy.